ایران را از یاد مبریم

من در قعر ضمیر خود احساسی دارم چون گواهی گوارا و مبهمی که گاه بگاه بر دل می گذرد و آن اینست که رسالت ایران به پایان نرسیده است. و شکوه و خرمی او بازخواهد گشت من یقین دارم که ایران می تواند قد راست کند. کشوری نام آور و زیبا و سعادمتند گردد و آنگونه که در خور تمدن و فرهنگ و سالخوردگی اوست نکته های بسیاری به جهان بیاموزد. این ادعا بی شک کسانی را به لبخند خواهد آورد گروهی هستند که اعتقاد به ایران را اعتقادی ساده لوحانه می پندارند لیکن آنانکه ایران را می شناسند هیچ گاه از او امید بر نخواهند گرفت.

برای مشاهده ادامه متن به ادامه مطلب بروید........